Nosce Te İpsum: Kendini tanı

İnsanları kategorilere ayırmayı doğru bulmuyorum. Bu söylem amerikayı yeniden keşfetmek
gibi sanki.

Yani durduk yere “ne gerek var şimdi” diyebilirsiniz zaten biliyoruz, kimseyi dili, dini, ırkı, cinsiyeti ne olursa olsun ayırt etmemek gerekir, bunu zaten biliyoruz, der gibisiniz.

Bu varsayımım üzerinden tekrar bunu burda hatırlatmak aslında faydalı da oldu bir bakıma.

Ama değinmek istediğim mesele başka.

Bir ruh sağlığı çalışanı olarak insanlara herhangi bir bozukluğun tanısını koymayı doğru bulmuyorum.

Aslında tanı koymak, tedaviye yön vereceği için elbette faydalı olduğunu düşündüğüm yanları da var. Fakat birinin herhangi bir tanısının olmasının kişinin giderek o tanının semptomlarını kendine yakıştırması haline gelebiliyor.

Google amca sağolsun diyeceğim de artık sosyal medya psikologları/ psikiyatristlerinin ruh sağlığını bu minvalde hiçe sayıp yaptıkları gösterili gönderiler ile “narsist birini nasıl tanırsınız, panik ataktan korunmanın yedi yolu, ilişkilerde neden hep aynı özellikteki insanları seçeriz.” gibi çarpıcı başlıklarla etkileşim uğruna yayınlanan gönderiler de bu anlamda rast geleni rahatsızlıkların içinden rahatsızlık beğendiriyor gibi bir durum. Tek kendileri için de değil ilişki kurduğu herkesi de bu şekilde sorgulayabiliyor kendince.

“Ben de borderline kişilik bozukluğu var ben böyleyim, eşim çok narsist” gibi söylemlerle karşılaşabiliyorum. “Bu tanıyı hekiminiz mi koydu siz nerden biliyorsunuz” dediğim zaman “instagramda takip ettiğim bir psikolog var onun paylaşımında gördüm” benzeri geri dönüşler alabiliyorum.

Hal böyleyken de olmayan semptomlar ya da etiyolojik sorgulamalar da ortaya çıkabilir bilinçsizce. ‘acaba şu şekil bir çocukluk geçirdiğinden olabilir mi bu’ gibi.. bunlar da ilişkileri zedeleyen şeyler olabilir. Örnekler çoğaltılabilir.

Demek istediğim aslında şu ki insanlar kategorilere sığmaz. Her rahatsızlığın semptomlarını aslında belirli düzeylerde bazı zamanlarda her birimiz deneyimliyor olabiliriz bu durum bizi o rahatsızlığın sahibi yapmaz. Şu meseleden biraz uzak olsa da şunu söylemek isterim; mesele rahatsızlığın ne olduğu değil keza ilişkide olduğun insanların rahatsızlığı da önemli değil.

Önemli olan sen kimsin? Temel sorumuz bu bence. Sen kimsin? Hangi durumlarda mesela o semptomu kendinde gözlemliyorsun ile başlıyor asıl arayış. Bununla ilgili olarak bir Yunan vecizesine atıfta bulunmak isterim: Nosce Te İpsum: Kendini Tanı. Kendinizi, sınırlarınızı, kendinize ya da bir başkasına zarar verecek kadar keskinleştirmeden tanı’mlayabilin. Gerçek iyileşmenin de zaten bu farkındalıkla gerçekleşeceğine inanıyorum.

Bol bol kaliteli içerik takip, kendinize göre kitaplar okumayı seçmekle işe başlayabiliriz.